برخی دانشمندان اعتقاد دارند كه “چشم سوم” محلی برای دریافت ادراكات فراحسی، الهام و اشراق، و وسیله‌ای برای ارتباط موجودات با یكدیگر در جهان هستی میباشد. از طریق “آجنا” میتوان با عوالم و موجودات ماورائی و همچنین با ورای ابعاد مكانی و زمانی ارتباط برقرار ساخت. همچنین با كمك “آجنا” میتوان هاله‌ها را دید.
برای رؤیت هاله، لازم است‌كه تمرینات باز كردن “چشم سوم” را انجام دهید، تا “چشم سوم” خود را تحریك كرده، قدرت گیرندگی آنرا افزایش دهید. این كار، شما را قادر میسازد كه انرژی اطراف سوژه را دریافت كنید. البته بدون انجام این كار هم، دیدن هاله تك‌رنگ‌ها ممكن است؛ اما اگر “چشم سوم” شما تحریك و باز نشده باشد، دیدن هاله یك موجود زنده بسیار مشكل خواهد بود.
به یاد بیاورید كه وقتی خیلی خیلی خسته و كاملاً فرسوده‌اید، چه حالی دارید؟ به یاد بیاورید كه چه احساسی دارید، وقتی برای روزها نخوابیده اید و به سختی میتوانید چشم‌هایتان را باز نگه‌دارید؟ به یاد بیاورید كه چه احساسی دارید، وقتی چشم‌هایتان دست از تلاش برای بسته شدن بر نمیدارند؟ به یاد بیاورید كه چه حالی دارید، وقتیكه با چشم‌هایتان میجنگید تا آنها را باز نگه‌دارید؟
تجسّم این حالت‌ها با تمركز و توجه كامل، در شما احساسی برمی انگیزد؛ مانند اینكه تلاش میكنید یك پرده خیالی سنگین را از پشت چشم‌هایتان بلند كنید. در چنین حالتی، ماهیچه های چشم‌هایتان خوب پاسخ نمیدهند. بنابر این، كار شما تقریباً بطور كامل، ذهنی است.
چند لحظه صبر كنید تا این‌حالت را به خوبی مجسّم كنید. كوشش برای باز نگه‌داشتن چشمان خسته، یك تحریك ذهنی قوی در “چشم سوم” ایجاد میكند؛ و به‌تدریج باعث باز شدن آن میشود. اما چگونه؟
این فعالیتِ گشایشی ذهن، آگاهی جسمی شما را در محل “چشم سوم” متمركز میكند. هنگامیكه آگاهی جسمی شما در یك قسمت از بدنتان متمركز میشود، و شما آن ناحیه را تحت نفوذ ذهنی خود قرار میدهید، كالبد انرژی خود را در آن ناحیه به‌نحوی پویا، تحریك میكنید. اگر این فعالیت ذهنی به اندازه كافی ادامه پیدا كند و تلاش ذهنی كافی صرف آن شود، “چشم سوم” شما شروع به باز شدن خواهد كرد.
اگر شما فعالیتِ گشایشی ذهن را هنگامیكه در حالت آرامش هستید و موضوعی در میدان دید شما قرار دارد (و بطور مستقیم در حال نگاه‌كردن به آن نیستید) انجام دهید؛ دید هالهای، خودبه‌خود ایجاد خواهد شد.
فعالیتِ گشایشی ذهن كه در اینجا شرح داده شد، شبیه تكنیكهای دیداری باز كردن چاكرا است‌كه توسط اكثر استادانِ كار با انرژی و پیشرفت قوای ذهنی، تدریس میشود؛ فقط به مراتب، قویتر و مؤثرتر است. تمرین‌های دیداری كار با انرژی، به‌تنهایی ضعیف و كُند هستند؛ و یادگیری و استفاده از آنها مشكل است.
توصیه 1: مركز بین دو چشم (روی پیشانی) را به نرمی با ناخن بخارانید. این كار، به شما كمك خواهد كرد كه این نقطه را با آگاهی جسمانی خود، به‌دقت هدف بگیرید.
آگاهی جسمانی خود را به ناحیه بین چشم‌های خود منتقل كنید. با تمركز كامل از این ناحیه آگاه شوید. این ناحیه را به‌صورت ذهنی، بالا بكشید. چنانكه گویی تلاش میكنید پلك هایتان را به زور باز كنید. اما به ماهیچه‌هایتان در این ناحیه اجازه ندهید كه منقبض شوند یا به هر صورت دیگر پاسخ بدهند (این تلاش كاملاً ذهنی است).
احساس خود را به دقت مورد توجه قرار دهید. تصوّر كنید كه چشم‌هایتان خیلی سنگین شده‌اند؛ به آنها اجازه دهید كه بسته شوند، و چند بار پلك‌هایتان را به‌هم بزنید. توجه كنید كه برای این كار از كدام ماهیچه‌ها استفاده میكنید.
همین فرمان عضلانی را از طریق آگاهی جسمانی ذهن خود در آن ناحیه به‌كار ببرید؛ اما دیگر به ماهیچه‌های پلك‌هایتان اجازه ندهید كه از فرمان اطاعت كنند.
این كار را دوباره و دوباره تكرار كنید (بالا بكشید، بالا بكشید، بالا بكشید …) چنانكه گویی یك وزنه خیالی سنگین را از پشت چشم‌هایتان بلند میكنید.
این‌كار را بارها تكرار كنید؛ اما به خودتان (یا هیچ یك از ماهیچه هایتان) اجازه انقباض یا پاسخ ندهید. این كار، در آغاز كمی دشوار است؛ اما با كمی تمرین، به‌راحتی در انجام آن مهارت و تسلط پیدا میكنید.
این فعالیتِ گشایشی ذهنی، خیلی مهم است. اگر میخواهید به روشن‌بینی و سایر توانایی های روحی دست پیدا كنید، این تمرین، اولین قدم برای یادگیری كنترل “چشم سوم” است.
در مراحل اولیه ممكن است احساس كنید كه ناحیه وسیعی از بالای ابروهایتان را بالا میكشید، حتی تمام پیشانی خود را. این مورد اشكالی ندارد، و باز هم میتواند تأثیر لازم را برای باز كردن “چشم سوم” شما داشته باشد. با تمرین بیشتر، خواهید توانست حوزه تمركز فعالیتِ ذهنی خود را كاهش دهید؛ و آنرا به ناحیه بین ابروها (چشم سوم) محدود كنید.
اگر این فعالیتِ گشایشی ذهنی را ادامه دهید، “چشم سوم” خود را تحریك كرده، آنرا فعال خواهید ساخت. تمركز یكنواخت و آرام شما روی یك شیئی، “چشم سوم” شما را با انرژی ساطع‌شونده از آن شیئ هماهنگ خواهد كرد. این انرژی به مركز بینایی مغز شما ارسال میشود و در آنجا به‌عنوان یك تصویر (یك نوار روشن از نور رنگی) تفسیر میشود.
توصیه 2: هرگاه در انجام این عملكرد گشایشی ذهنی، تمركز و تسلط كافی كسب كرده، آنرا به‌صورت ذهنی اجرا كنید، متوجه خواهید شد كه وزنه خیالی پشت چشم‌های شما در یك سمت آسانتر از سمت دیگر بالا كشیده میشود، كه معمولاً سمت راست آسانتر است. اصولاًً این احساس ناشی از تفاوت بین دو نیمكره مغز شما است‌كه استفاده از یكی، به مراتب آسانتر از دیگری است (نیمكره غالب). اگر این مورد برای شما ایجاد اشكال میكند، با یك فعالیت چرخشی ذهنی، در جهت چرخش عقربه های ساعت در ناحیه بین ابروها، “چشم سوم” خود را تحریك كنید. منظور از جهت چرخش عقربه های ساعت، این است‌كه صورت خود را به‌عنوان صفحه ساعت در نظر بگیرید، و جهت صحیح چرخش را با آن بسنجید. برای این فعالیت چرخشی نیز، از همان فرمان ذهنی عضلانی استفاده كنید كه قبلاً برای باز كردن چشم‌های خسته به‌كار می بردید. اما اكنون آنرا برای چرخش به‌كار ببرید، چنانكه گویی با حركت چرخشی یك مداد، این ناحیه را تحریك میكنید. بهترین روش این است‌كه برای فعال‌كردن “چشم سوم” خود، تمرین گشایشی اصلی و این تمرین چرخشی را یك در میان، انجام دهید. فعالیت گشایشی ذهنی، به هر حال برای هماهنگ‌كردن “چشم سوم” شما با هاله لازم است.
توجه: به یاد داشته باشید كه همه این تمرین‌های محرك انرژی، به آگاهی جسمانی موضعی خصوصاً آگاهی موضعی در سطح پوست وابسته اند. برای اینكه این تمرین‌ها مؤثر باشند، باید احساس كنید كه آنها واقعاً اتفاق میافتند.
